De Seven Rila Lakes: complete gids voor deze iconische hike

De Seven Rila Lakes behoren tot de mooiste wandelingen die je kunt maken tijdens een wandelvakantie Bulgarije. Deze zeven gletsjermeren liggen op ruim 2000 meter hoogte in het Rila gebergte en trekken jaarlijks duizenden wandelaars. Elk meer heeft zijn eigen naam en karakter, van het diepste Salzata tot het hoogstgelegen Ledeno. De wandeling zelf is ongeveer 10 kilometer lang en duurt zo’n 4 tot 6 uur, afhankelijk van je tempo en hoeveel stops je maakt voor foto’s. Want geloof me, die wil je maken. Ik was er zelf vorig jaar en de kleuren van het water variëren van diep turquoise tot helder groen. Echt spectaculair. De tocht is goed te doen voor gemiddelde wandelaars, hoewel de hoogte sommige mensen parten speelt. Groepswandelreizen naar dit gebied worden steeds populairder omdat de route goed gemarkeerd is en de infrastructuur prima op orde. In deze gids vertel ik je alles wat je moet weten voordat je gaat.

Hoe bereik je de Seven Rila Lakes

De meeste mensen starten vanuit Sofia, dat ligt ongeveer 120 kilometer verderop. Je kunt kiezen voor een georganiseerde tour of zelf met de auto gaan. Openbaar vervoer is lastig maar niet onmogelijk, je moet dan verschillende bussen nemen via de plaats Sapareva Banya. Vanaf het laatste dorpje Panichishte neem je een kabelbaan omhoog naar het Rila Lakes Hut op 2100 meter. Die kabelbaan scheelt je ongeveer twee uur klimmen, best fijn als je niet te fris bent. Kost ongeveer 15 euro retour, prijzen kunnen variëren per seizoen. Vanaf het bergstation begin je eigenlijk pas echt met wandelen. Je kunt ook helemaal vanaf beneden lopen maar dan ben je makkelijk een uur of zes extra onderweg. Doe ik persoonlijk niet meer, tenzij je echt super fit bent. Parkeren bij het kabelbaan station kost een paar euro per dag. In het hoogseizoen kan het behoorlijk druk worden bij de kabelbaan, dus kom vroeg of reken op wachttijden. Ik stond er ooit bijna een uur.

Wat maakt elk van de zeven meren bijzonder

Elk meer heeft echt zijn eigen vibe en verhaal. Het onderste meer heet Dolnoto en is het laagste gelegen. Daarboven vind je Ribnoto, dat betekent letterlijk vis-meer omdat er vroeger veel forellen zwommen. Okoto, het oog, heeft zijn naam te danken aan de ronde vorm en helderblauwe kleur. Dit is volgens mij het meest gefotografeerde meer van de zeven. Salzata is met 37 meter het diepste en blijft grotendeels ijskoud, zelfs in de zomer. Bliznaka zijn eigenlijk twee meren die op tweelingen lijken, vandaar de naam. Trilistnika heeft drie lobben en ziet er van bovenaf uit als een klaverblad. Het hoogste meer is Ledeno op ongeveer 2535 meter, daar ligt vaak tot laat in het seizoen nog ijs. Tijdens een wandelvakantie Bulgarije kun je alle zeven in één dag bezoeken als je een beetje doorloopt. Elk meer heeft echt andere kleuren afhankelijk van licht en diepte, waanzinnig om te zien.

Beste periode om de Seven Rila Lakes te bezoeken

Juni tot september is eigenlijk de ideale tijd voor deze wandeling. Daarvoor ligt er vaak nog te veel sneeuw en zijn sommige stukken gewoon niet veilig begaanbaar. In mei kan het nog, maar check dan wel de sneeuwsituatie vooraf. Juli en augustus zijn het drukst, logisch omdat iedereen dan vakantie heeft. Wil je meer rust? Ga dan in juni of september, dan is het een stuk rustiger en het weer vaak nog prima. Temperaturen op die hoogte blijven koel, ook in de zomer. Overdag kan het 15 tot 20 graden worden maar ’s ochtends en avonds vriest het soms nog. Neem dus lagen mee en goede waterdichte kleding. Het weer kan daar boven razendsnel omslaan, ik heb het zelf meegemaakt. Ene moment zonneschijn, vijf minuten later dikke mist en koude wind. Na september wordt het al snel te koud en onvoorspelbaar. Oktober kan nog net maar reken op sneeuw en ijzel. Groepswandelreizen plannen hun data meestal tussen half juni en half september, niet voor niets.

Praktische tips voor een veilige wandeling

Onderschat de hoogte niet, 2500 meter is best pittig als je er niet aan gewend bent. Sommige mensen krijgen last van hoogtepijn, hoofdpijn of duizeligheid. Drink veel water en loop rustig aan. Neem minstens anderhalve liter water per persoon mee, meer als het warm is. Er zijn weliswaar bronnetjes onderweg maar drink daar niet zomaar uit. Goede wandelschoenen zijn echt essentieel, de paden zijn vaak rotsachtig en oneffen. Ik zag mensen op sneakers rondlopen, dat vraag gewoon om verstuikte enkels. Zonnebrand en zonnebril ook meenemen, op die hoogte is de zon veel feller dan je denkt. Een lichte regenjas of windjack hoort standaard in je rugzak. Mobiel bereik is wisselend, soms heb je wel signaal maar reken er niet op. Vertel iemand waar je heen gaat en hoe laat je denkt terug te zijn. Klinkt overdreven maar veiligheid gaat voor. Er lopen vaak andere wandelaars dus helemaal alleen ben je zelden.

Accommodatie en faciliteiten in de omgeving

Bij het kabelbaan station zijn wat kraampjes met snacks en drankjes, maar de prijzen zijn natuurlijk toeristen-niveau. Neem liever zelf eten en drinken mee vanaf beneden. Er staan ook twee berghutten waar je kunt overnachten als je een meerdaagse tocht maakt. De Ivan Vazov hut en de Seven Rila Lakes hut bieden simpele slaapplaatsen en warme maaltijden. Reserveren is echt aan te raden in het hoogseizoen want ze zitten snel vol. Comfort is basic, denk aan stapelbedden en gedeelde faciliteiten. Maar de sfeer is gezellig en het uitzicht ’s ochtends vroeg is de moeite waard. In het dal bij Panichishte zijn wat hotels en pensions, daar kun je ook prima overnachten als je wat meer comfort wilt. Sapareva Banya heeft thermale bronnen waar je heerlijk kunt ontspannen na je wandeling. Ik deed dat zelf ook, echt zalig na een dag klimmen. Organisaties als Loopend Vuurtje regelen vaak de accommodaties van tevoren, scheelt gedoe.

Flora en fauna in het Rila National Park

Het gebied is onderdeel van het Rila National Park en staat vol met bijzondere planten en dieren. In de zomer bloeit overal wat, van alpenbloemen tot wilde kruiden. Edelweiss zie je regelmatig, dat staat symbool voor de bergen. Als je geluk hebt spot je wilde geiten of marmotten tussen de rotsen. Ik hoorde ze vooral, dat fluitende geluid dat ze maken is best grappig. Roofvogels zoals adelaars cirkelen regelmatig boven de bergtoppen. De natuur is grotendeels ongerept omdat het gebied beschermd is. Blijf op de gemarkeerde paden en neem je afval mee, logisch maar niet iedereen doet het. De vegetatie is kwetsbaar op die hoogte en herstelt langzaam van schade. Rondom de meren groeien vaak specifieke alpenplanten die je nergens anders vindt. De combinatie van helder water, ruige rotsen en groene weiden maakt het echt fotogeniek. Geen wonder dat steeds meer mensen Europa ontdekken via wandelen in dit soort natuurgebieden. Veel mooier dan enkel stadjes bezoeken als je het mij vraagt.

Plan je bezoek en maak het onvergetelijk

Nu je alles weet kun je je trip gaan voorbereiden. Check het weer een paar dagen van tevoren en pas je plannen aan als het er slecht uitziet. Bergweer is onvoorspelbaar dus wees flexibel. Neem een wandelkaart mee of download offline kaarten op je telefoon, GPS werkt daar prima. Start vroeg, zo rond acht of negen uur, dan heb je de mooiste lichtinval en minder drukte. Tel ongeveer zes uur voor de complete rondwandeling inclusief pauzes. Sommige mensen doen het sneller maar haast je niet, het gaat om genieten. Vergeet je fotocamera niet, dit zijn echt plaatjes die je wilt vastleggen. Ik keek thuis wekenlang terug naar mijn foto’s, zo mooi was het. Groepswandelreizen bieden het voordeel van een gids die alles vertelt over de omgeving en historie. Solo wandelen geeft meer vrijheid maar ook meer verantwoordelijkheid. Beide opties hebben charme. Belangrijkste is dat je goed voorbereid gaat, dan wordt deze iconische hike echt een hoogtepunt van je reis door de Bulgaarse bergen.