De basis van optometrie

Optometristen, de leiders op het gebied van primaire oog gezondheidszorg, helpen patiënten en hun gezinnen de eerste stap te zetten naar gezondere ogen en gezondere lichamen. Als een ziekte of andere aandoeningen worden ontdekt, kunnen optometristen de patiënten helpen bij het vinden van de juiste preventieplannen of de volgende stappen in de officiële diagnose en behandeling. Lees hier alles over de basis van optometrie.

Basisanatomie van het oog

Het menselijk oog bestaat uit verschillende weefseltypes die zijn aangepast om het gezichtsvermogen mogelijk te maken. In het algemeen kan het oog worden onderverdeeld in refractie weefsel (weefsels die het licht scherpstellen), lichtgevoelige weefsels en steunweefsels.

Refractie weefsel richten op de lichtgevoelige zenuwweefsels aan de achterkant van het oog. Als de refractie weefsel van het oog niet goed uitgelijnd, niet goed gevormd of beschadigd zijn, wordt het licht niet goed scherpgesteld en kan het zicht wazig zijn.

Het hoornvlies is de heldere structuur aan de voorkant van het oog en is verantwoordelijk voor ongeveer 70 procent van het vermogen van het oog om licht scherp te stellen. Het hoornvlies bestaat uit gespecialiseerde weefsellagen die de hoeveelheid water in de cellen aanpassen om doorzichtig te blijven en een helder zicht mogelijk te maken. 

Het hoornvlies is zeer gevoelig voor pijn (denk maar aan hoe het voelt wanneer stofdeeltjes of een wimpertje in uw oog terechtkomen) omdat het de hoogste dichtheid aan zenuwen in het lichaam heeft. Het hoornvlies is ook betrokken bij het vochtig houden van het oppervlak van je oog met tranen. Onregelmatigheden in het hoornvlies kunnen bijdragen tot droge ogen, een veelvoorkomend medisch probleem dat doeltreffend kan worden behandeld.

De pupil is de opening in de cirkelvormige irisspier, of het gekleurde deel van het oog, dat zwart lijkt. De grootte van de pupil kan van invloed zijn op uw zicht in helder of slecht verlichte omgevingen en regelt de hoeveelheid licht die het oog binnenkomt, ongeveer zoals een diafragma op een camera. De pupilgrootte kan worden beïnvloed door geneesmiddelen, illegale verslavende middelen of iemands emotionele toestand. Abnormaal gevormde pupillen kunnen een teken zijn van trauma of ontwikkelingsstoornissen en afwijkende pupillen kunnen ontstaan als gevolg van zenuwbeschadiging van het oog. Beide situaties moeten worden beoordeeld door een oogarts.

Lens

De lens is een doorzichtig weefsel van vele cellagen. Zij is verantwoordelijk voor ongeveer 30 procent van het scherpstelvermogen van het oog. De lens is uniek in die zin dat hij de hoeveelheid licht kan variëren, net als het scherpstelsysteem van een camera. Dit wordt bereikt door een reeks vezels die de lens verbindt met de ciliaire spier, die zich uitrekt of ontspant om de vorm van de lens aan te passen. Met het ouder worden, worden de lensweefsels minder flexibel, en het vermogen om licht variabel scherp te stellen vermindert – dit wordt presbyopie genoemd. Als dit gebeurt, heeft het oog extra sterkte nodig (meestal via een corrigerende bril of contactlenzen) om voorwerpen dichtbij te kunnen zien, zoals tijdens het lezen. De meeste mensen beginnen rond de leeftijd van 40 jaar baat te hebben bij een leesbril.

De lens verliest niet alleen zijn vermogen om scherp te stellen, maar wordt ook minder transparant naarmate men ouder wordt. Dit wordt meestal het eerst opgemerkt in de vorm van schittering rond fel licht of de behoefte aan fellere verlichting bij het lezen. Wanneer het moeilijk wordt om door de lens te kijken, is er staar ontstaan. Cataract kan op natuurlijke wijze ontstaan door veroudering, of kan het gevolg zijn van trauma aan het oog, gebruik van geneesmiddelen zoals steroïden, of blootstelling aan ultraviolet licht. Cataract wordt meestal behandeld met een chirurgische ingreep waarbij de natuurlijke lens van het oog wordt verwijderd en vervangen door een kunstlens die is aangepast aan het gezichtsvermogen van de patiënt. Meer weten over ogen en zicht? Bezoek een opticien in Venlo.